تاثیر آموزش مهارت های مقابله با تنیدگی، بر کیفیت زندگی، سبک زندگی و کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی

تاثیر استرس بر سطح قند خون مسآله پیچیده است اما ارتباط آن با سطح قند خون یا کنترل دیابت مشخص شده است هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر آ موزش مهارتهای مقابله با تنیدگی بر سبک زندگی ، کیفیت زندگی و کنترل قند خون بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی می باشد. مواد و روش ها : نمونه مورد بررسی شامل 60 نفراز هر دو جنس 60-40 ساله از بین مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی می باشد. نمونه گیری در دسترس داوطلبانه در دو گروه 30 نفره آزمایش و کنترل میباشند پرسشنامه ها شامل : سبک زندگی استرالیا، کیفیت زندگی مقیاس استرس ادراک شده و آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله که به صورت پیش آزمون ،پس آزمون و پیگیری تکمیل و ثبت شده است.. آموزش مهارتهای مقابله با تنیدگی در10 جلسه در گروه آزمایش برگزار گردید. یافته ها:پس از جمع آوری اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل و از روش های آماری ،میانگین، آزمون t،تحلیل کواریانس، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرراستفاده شد.. نتیجه گیری: براساس نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها، آموزش گروهی بر کیفیت زندگی در آزمودنیها با اندازه تاثیر 003/0 ودر قند خون برابربا 009/0 میباشد که بنابر این شواهد ،آموزش مهارتهای مقابله ای برکیفیت زندگی، سبک زندگی و کنترل قند خون بیماران دیابت نوع دو تاثیر نداشته اما منجربه افزایش دانش بیمار درزمینه سبک زندگی و کاهش استرس درآزمودنیهای مورد مطالعه می شود. در یافته های جانبی با توجه به نتایج و براساس آماره آزمون t، میزان t حاصله در مولفه های زندگی سالم ، میزان استرس و کیفیت زندگی t جدول بحرانی(04/2) بادرجه آزادی 20کوچکتر است ولذا تفاوت میانگین نمرات در بین مرحله پس آزمون با پیگیری معنی دار نیست (05/0 p>) ؛بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای مقابله ای با تغییردر مولفه های زندگی سالم، میزان استرس و کیفیت زندگی در طول زمان از پایداری نسبی برخوردار می باشد. واژگان کلیدی: تنیدگی، کیفیت زندگی، سبک زندگی، دیابت ملیتوس